Don Det - Pakse - Ho Chi Minh - Dalat - Nha Trang
Blijf op de hoogte en volg Pauline
15 Februari 2015 | Vietnam, Nha Trang
Hallo lieve mensen,
Dinsdag, de dag van mijn vertrek naar 4000 islands, begon niet zo heel lekker. Ik werd al misselijk wakker en dat werd gedurende de dag niet veel beter. Ik bedacht me dat het kwam omdat ik te weinig had gedronken, aangzien ik ook hoofdpijn had. Veel gedronken maar daar werd het maar niet beter van. Ik kreeg het bloedheet en begon helemaal te gloeien. Snel even gegoogled wat de symptomen van Malaria waren en het kwam toch allemaal aardig overeen met hoe ik me voelde. Het was intussen half 6 en om 6 uur zou mijn bus vertrekken, dus wilde even wat water in mijn gezicht gooien in de hoop wat af te koelen en van de schrik te bekomen. Ik was even bang dat ik echt op die manier aan mijn eind zou komen. Maar toen ik mezelf in de spiegel bekeek bekwam ik van de schrik en wist ik zeker dat ik gewoon een zonnesteek had. Rood gloeiend. Na wat paracetamol en een vochtige doek werd het gelukkig minder en trok de kleur in mijn gezicht weer bij. Maar toen de bus bijna vertrok had ik nog steeds mijn visum niet. Ik vroeg de medewerkster of het nog lang ging duren en haar antwoord was: Heb je hem nu nodig dan? toen ik zei dat ik over enkele minuten zou vertrekken vroeg ze me of dat ik anders nog van plan was om terug te komen naar Vientiane voordat ik naar Vietnam vloog. Ze zou hem wel mailen...Met veel enthousiasme had ik een kaartje voor de bus naar 4000 Islands gekocht. Geheel in de veronderstelling dat dit slechts 1 plek betrof schrok ik mezelf een ongeluk toen we op plaats van bestemming aankwamen en we moesten kiezen naar welk eiland we wilde gaan. Lichtelijk nerveus besloot ik uit te stappen waar de meeste mensen de bus verlieten. Een goede keus gelukkig. Met een bootje werden we afgezet op het Eiland Don Det, een van de 3 voor toeristen aantrekkelijke eilanden. Er zijn echt 4000 eilanden, wat was dat nu weer voor stomme vraag. In het droge seizoen ( nu dus ) telt men ongeveer 4000 eilanden, daarbij worden de bewoonde eilanden geteld en elke rots die ook maar 5 cm boven het water uitsteekt. Op Don Det heb ik genoten van de mooie omgeving en ben ik heerlijk tot rust gekomen. Het is niet zo toeristisch en daarom zo rustig. We zijn 1 dag wezen kayaken en heb ik zelfs dolfijnen gezien. Van heel ver af, dus het hadden ook golven of grote vissen kunnen zijn, maar ik ben in de veronderstelling dat het dolfijnen waren. In eerste instantie zou ik een bus nemen naar Pakse maar toen me werd aangeboden in een tuktuk mee te rijden kon ik dat natuurlijk niet afslaan. Een Duitse jongen had een TukTuk gekocht en deze gepimpd. In plaats van een saaie bus rit van 2 uur voor 6 euro, werd het een plezierige tuktuk rit van 5 uur voor 3 euro. Maandag 9 februari vloog ik naar Ho Chi Minh - Vietnam. Maar dat ging natuurlijk niet zonder enige tegenslag. Want een uur voordat mijn vlucht vertrok (om 07:00) werd me gemeld dat mijn vlucht gecanceld was, over 3 dagen ging er weer een nieuwe vlucht. Gelukkig liet ik het daar niet bij zitten en kon mijn vlucht worden omgeboekt. Om 12:15 vertrok mijn vlucht naar Savanaketh (Laos) van 45 min. Vanuit daar een vlucht van 2 uur naar Bangkok vanwaar we in anderhalf uur naar Ho Chi Minh vlogen. Gelukkig vind ik vliegen echt heel leuk, dus had er geen moeite mee dat ik in plaats van anderhalf uur nu 4 uur en 15 minuten heb gevlogen (voor de gene die willen, als je kijkt waar deze plaatsen liggen, is het enorm om). Waar ik dacht tijd te besparen door geld uit te geven heb ik toch niet zo veel tijd bespaard, maar ik ben in ieder geval weer een ervaring rijker.
Sorry jongens, het is een lang verhaal en ben nog niet klaar. Ik ben in Ho Chi Minh naar het War museum geweest wat ik ontzettend interessant vond. Ook heb ik de dierentuin bezocht, die helaas in niets afwijkt van een Nederlandse Dierentuin. Behalve dat het hier veel goedkoper is, en er Vietnamzen werken in plaats van Nederlanders. Ho Chi Minh is een ontzettend drukke stad, waar oversteken alleen al een overleving is. Het verkeer rijd waar ze willen ( als de straat vol is, nemen ze gewoon het voetpad). Stoplichten staan er meer voor de show dan dat deze als nuttige voorwerpen worden beschouwd. Gewoon oversteken is de tip, en niet beginnen te rennen, daar schrikken ze van en dan gebeuren er ongelukken. Met de nachtbus ben ik naar Dalat gegaan, ik was van plan hier wat langer te blijven maar met aankomende feestdagen moest ik mijn planning een klein beetje omgooien. Tet Holiday (Vietnamees nieuwjaar) is in tegenstelling tot het bekende Nieuwjaar niet maar 1 dag, maar 10. De eerste 3 dagen zijn het belangrijkst, waarbij alles dus plat ligt. Dat wil zeggen, vervoersbedrijven, toeristentrekkers, winkels, etc. Het feest begint 's avonds 18 februari. 19 februari is alles gesloten en als ik pech heb, 20 en 21 ook. Dus moet ik tijdens deze feestdagen op 1 plek blijven. Ik had een driedaagse motortocht gepland van Dalat naar Nha Trang waar ik vandaag ben aangekomen. Tijdens deze tocht heb ik niet alleen achterop de motor kunnen genieten van prachtige omgevingen maar heb ik ook wat cultureels en sportiefs gedaan. Ik heb geleerd hoe ze hier koffie en rijstwijn maken. Hoe zijde wordt geproduceerd en waar curry, peper en cashewnoten vandaan komen. Hoe rijst wordt verkregen en hoe er hier bakstenen worden gemaakt. Ja ja, zo leren we nog eens wat. Onder sportief versta ik zwemmen in een waterval. Op valentijnsdag heb ik mijn verjaardag gevierd. Ik was het enige meisje in het gezelschap van 10, wees maar niet bang, na 5 minuten werd ik als " one of the guys" gezien. Er werd besloten omdat het valentijnsdag was, en ik de enige vrouw, dat het mijn verjaardag was, dit hebben we natuurlijk gevierd onder het genot van een hapje en een drankje. Dat mijn echte verjaardag pas over 2 maanden is, deed er niet toe. Vandaag ben ik dus aangekomen in Nha Trang, dat ligt aan de kust. Op slechts 5 minuten lopen van het strand zit mijn hostel, dus ik vermaak me prima. Maandag avond heb ik de nachtbus naar Hoi An, waar ik Nieuwjaar zal gaan vieren. Ik weet niet wat me te wachten staat maar we gaan het allemaal meemaken. Woensdag 25 februari vlieg ik van Hannoi naar Bangkok, omdat ik graag de eilanden van Thailand wil gaan bezoeken.
Bedankt dat jullie de tijd en het geduld op hebben gebracht om mijn verhaaltje te lezen. Ik hoop dat jullie je een beetje vermaakt hebben. Ik zal de volgende keer wat eerder schrijven zodat mijn verhaaltjes niet zo lang duren. Veel liefs, en tot snel!! xx
Dinsdag, de dag van mijn vertrek naar 4000 islands, begon niet zo heel lekker. Ik werd al misselijk wakker en dat werd gedurende de dag niet veel beter. Ik bedacht me dat het kwam omdat ik te weinig had gedronken, aangzien ik ook hoofdpijn had. Veel gedronken maar daar werd het maar niet beter van. Ik kreeg het bloedheet en begon helemaal te gloeien. Snel even gegoogled wat de symptomen van Malaria waren en het kwam toch allemaal aardig overeen met hoe ik me voelde. Het was intussen half 6 en om 6 uur zou mijn bus vertrekken, dus wilde even wat water in mijn gezicht gooien in de hoop wat af te koelen en van de schrik te bekomen. Ik was even bang dat ik echt op die manier aan mijn eind zou komen. Maar toen ik mezelf in de spiegel bekeek bekwam ik van de schrik en wist ik zeker dat ik gewoon een zonnesteek had. Rood gloeiend. Na wat paracetamol en een vochtige doek werd het gelukkig minder en trok de kleur in mijn gezicht weer bij. Maar toen de bus bijna vertrok had ik nog steeds mijn visum niet. Ik vroeg de medewerkster of het nog lang ging duren en haar antwoord was: Heb je hem nu nodig dan? toen ik zei dat ik over enkele minuten zou vertrekken vroeg ze me of dat ik anders nog van plan was om terug te komen naar Vientiane voordat ik naar Vietnam vloog. Ze zou hem wel mailen...Met veel enthousiasme had ik een kaartje voor de bus naar 4000 Islands gekocht. Geheel in de veronderstelling dat dit slechts 1 plek betrof schrok ik mezelf een ongeluk toen we op plaats van bestemming aankwamen en we moesten kiezen naar welk eiland we wilde gaan. Lichtelijk nerveus besloot ik uit te stappen waar de meeste mensen de bus verlieten. Een goede keus gelukkig. Met een bootje werden we afgezet op het Eiland Don Det, een van de 3 voor toeristen aantrekkelijke eilanden. Er zijn echt 4000 eilanden, wat was dat nu weer voor stomme vraag. In het droge seizoen ( nu dus ) telt men ongeveer 4000 eilanden, daarbij worden de bewoonde eilanden geteld en elke rots die ook maar 5 cm boven het water uitsteekt. Op Don Det heb ik genoten van de mooie omgeving en ben ik heerlijk tot rust gekomen. Het is niet zo toeristisch en daarom zo rustig. We zijn 1 dag wezen kayaken en heb ik zelfs dolfijnen gezien. Van heel ver af, dus het hadden ook golven of grote vissen kunnen zijn, maar ik ben in de veronderstelling dat het dolfijnen waren. In eerste instantie zou ik een bus nemen naar Pakse maar toen me werd aangeboden in een tuktuk mee te rijden kon ik dat natuurlijk niet afslaan. Een Duitse jongen had een TukTuk gekocht en deze gepimpd. In plaats van een saaie bus rit van 2 uur voor 6 euro, werd het een plezierige tuktuk rit van 5 uur voor 3 euro. Maandag 9 februari vloog ik naar Ho Chi Minh - Vietnam. Maar dat ging natuurlijk niet zonder enige tegenslag. Want een uur voordat mijn vlucht vertrok (om 07:00) werd me gemeld dat mijn vlucht gecanceld was, over 3 dagen ging er weer een nieuwe vlucht. Gelukkig liet ik het daar niet bij zitten en kon mijn vlucht worden omgeboekt. Om 12:15 vertrok mijn vlucht naar Savanaketh (Laos) van 45 min. Vanuit daar een vlucht van 2 uur naar Bangkok vanwaar we in anderhalf uur naar Ho Chi Minh vlogen. Gelukkig vind ik vliegen echt heel leuk, dus had er geen moeite mee dat ik in plaats van anderhalf uur nu 4 uur en 15 minuten heb gevlogen (voor de gene die willen, als je kijkt waar deze plaatsen liggen, is het enorm om). Waar ik dacht tijd te besparen door geld uit te geven heb ik toch niet zo veel tijd bespaard, maar ik ben in ieder geval weer een ervaring rijker.
Sorry jongens, het is een lang verhaal en ben nog niet klaar. Ik ben in Ho Chi Minh naar het War museum geweest wat ik ontzettend interessant vond. Ook heb ik de dierentuin bezocht, die helaas in niets afwijkt van een Nederlandse Dierentuin. Behalve dat het hier veel goedkoper is, en er Vietnamzen werken in plaats van Nederlanders. Ho Chi Minh is een ontzettend drukke stad, waar oversteken alleen al een overleving is. Het verkeer rijd waar ze willen ( als de straat vol is, nemen ze gewoon het voetpad). Stoplichten staan er meer voor de show dan dat deze als nuttige voorwerpen worden beschouwd. Gewoon oversteken is de tip, en niet beginnen te rennen, daar schrikken ze van en dan gebeuren er ongelukken. Met de nachtbus ben ik naar Dalat gegaan, ik was van plan hier wat langer te blijven maar met aankomende feestdagen moest ik mijn planning een klein beetje omgooien. Tet Holiday (Vietnamees nieuwjaar) is in tegenstelling tot het bekende Nieuwjaar niet maar 1 dag, maar 10. De eerste 3 dagen zijn het belangrijkst, waarbij alles dus plat ligt. Dat wil zeggen, vervoersbedrijven, toeristentrekkers, winkels, etc. Het feest begint 's avonds 18 februari. 19 februari is alles gesloten en als ik pech heb, 20 en 21 ook. Dus moet ik tijdens deze feestdagen op 1 plek blijven. Ik had een driedaagse motortocht gepland van Dalat naar Nha Trang waar ik vandaag ben aangekomen. Tijdens deze tocht heb ik niet alleen achterop de motor kunnen genieten van prachtige omgevingen maar heb ik ook wat cultureels en sportiefs gedaan. Ik heb geleerd hoe ze hier koffie en rijstwijn maken. Hoe zijde wordt geproduceerd en waar curry, peper en cashewnoten vandaan komen. Hoe rijst wordt verkregen en hoe er hier bakstenen worden gemaakt. Ja ja, zo leren we nog eens wat. Onder sportief versta ik zwemmen in een waterval. Op valentijnsdag heb ik mijn verjaardag gevierd. Ik was het enige meisje in het gezelschap van 10, wees maar niet bang, na 5 minuten werd ik als " one of the guys" gezien. Er werd besloten omdat het valentijnsdag was, en ik de enige vrouw, dat het mijn verjaardag was, dit hebben we natuurlijk gevierd onder het genot van een hapje en een drankje. Dat mijn echte verjaardag pas over 2 maanden is, deed er niet toe. Vandaag ben ik dus aangekomen in Nha Trang, dat ligt aan de kust. Op slechts 5 minuten lopen van het strand zit mijn hostel, dus ik vermaak me prima. Maandag avond heb ik de nachtbus naar Hoi An, waar ik Nieuwjaar zal gaan vieren. Ik weet niet wat me te wachten staat maar we gaan het allemaal meemaken. Woensdag 25 februari vlieg ik van Hannoi naar Bangkok, omdat ik graag de eilanden van Thailand wil gaan bezoeken.
Bedankt dat jullie de tijd en het geduld op hebben gebracht om mijn verhaaltje te lezen. Ik hoop dat jullie je een beetje vermaakt hebben. Ik zal de volgende keer wat eerder schrijven zodat mijn verhaaltjes niet zo lang duren. Veel liefs, en tot snel!! xx
-
15 Februari 2015 - 10:58
Marianne :
Leuk! !!! have fun :D -
15 Februari 2015 - 11:16
Erik:
Nog gefeliciteerd dan maar!!!! Komt mooi uit zijn we in april vrij.
Geniet er maar van en neem een borrel op mijn kosten ;-)
Die ....... oom uit midden Nederland
-
15 Februari 2015 - 16:25
Jorine:
hoi Pauline,
Wat een belevenissen weer!!
Leuk om te lezen en fijn om te horen dat het goed met je gaat!
Geniet met volle teugen en pas goed op jezelf!!
Jos, jorine en oma adje -
15 Februari 2015 - 20:00
Mieke:
Superleuk om jouw verslagen te lezen! Enjoy! In Hoi An kun je trouwens heel voordelig kleren laten maken naar eigen ontwerp. Groetjes, mieke -
16 Februari 2015 - 09:01
DiMario&Jackie:
Hoi Pauline,
Ja, dat was weer een mooi en een verslag met veel geweldige belevenissen, gelukkig geen Malaria maar een zonnesteek geeft ook behoorlijk wat ongemak, hopelijk is het allemaal mee gevallen. Veel plezier met je verdere tochten die je gaat maken. Wij storten ons zo dadelijk weer in het Oeteldonkse carnavalsgewoel.geniet ervan en tot jou volgende mooie reisverslag.
VeelliefsDiMario&Jackie -
17 Februari 2015 - 21:06
Annemiek:
Hé Pien,
Een heel leuk verhaal en zeker niet saai om te lezen! Gelukkig dat je diagnose goed was wat betreft de overvloedige zon en dat het geen malaria is!
Veel plezier! Enne... gefeliciteerd, hè.
Groet,
Annemiek -
02 Maart 2015 - 22:35
Lilian:
Ha Pauline,
Wat leuk om de verslagen te lezen, ik heb een inhaalslag gemaakt, dus ben nu weer helemaal bij. Al had ik tussendoor al wel gehoord wat je belevenissen zijn. Super wat een ervaring, neemt niemand je ooit nog af.
Veel liefs, Ton, Lilian, Celine, Bernice en Willem uit Veghel-Zuid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
